Za dokonanie czynności notarialnej notariusz pobiera wynagrodzenie, którego stawki określa Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 roku. Rozporządzenie określa maksymalne stawki taksy notarialnej, której wysokość uzależniona od konkretnych czynności, ustalana jest przez notariusza ze stronami. Do wynagrodzenia notariusza doliczany jest podatek od towarów i usług VAT w stawce 23 %.

Notariusz jest płatnikiem podatków od czynności cywilnoprawnych, dlatego też z chwilą sporządzenia aktu notarialnego ( m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw; umowy pożyczki; umowy o dożywocie; umowy o dział spadku oraz o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat; ustanowienia hipoteki; ustanowienia odpłatnego użytkowania oraz odpłatnej służebności; umowy spółki) notariusz jako płatnik, pobiera należny podatek od czynności cywilnoprawnych, a następnie wpłaca ten podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Podstawę opodatkowania, wysokość podatku i zwolnienia od podatku regulują przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z kolei w przypadku sporządzenia aktu notarialnego umowy darowizny, umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności notariusz, jako płatnik, pobiera należny podatek od spadków i darowizn, a następnie wpłaca ten podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego. W tym przypadku podstawę opodatkowania, wysokość podatku i zwolnienia od podatku regulują przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn.

Z chwilą sporządzenia aktu notarialnego obejmującego wniosek o wpis do księgi wieczystej notariusz pobiera od wnioskodawców należną opłatę sądową, a następnie przekazuje ją właściwemu sądowi rejonowemu. Podstawę pobrania, wysokość opłaty sądowej oraz zwolnienia od tej opłaty regulują przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.